تو به من خنديدي ونمي دانستي من به چه دلهره از باغچه ي همسايه سيب را دزديدم

باغبان از پي من تند دويد سيب را دست تو ديد غضب الوده به من كرد نگاه

سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاكو تو رفتي و هنوز سالهاست كه در گوشه من ارام ارام

خش خش گام تو تكرار كنان

مي دهد ازارم

و من انديشه كنان غرق اين پندارم

كه چرا

خا نه ي كوچك ما سيب نداشت؟؟؟!!!

سلام دوست عزيز زيبا بود و دلنشين

شاد باشي و عاشق